سه شنبه, ۲ آبان ۱۳۹۶، ۱۱:۲۰ ب.ظ
بیا
بیا تا نمرده ایم مدیون خدا و آدم هایش شویم.از دنیایش به درآییم و سر بگذاریم به جنگل ها یا بیابانش.روزهایی اندک حتا.اما برویم.و شعر به شب هامان ببریم و خواب از روزهامان.تنگ نفس های خود بنشینیم آتش جانمان و قبایمان.بی حسرت دیگر.بی دست برآمده ازخاک.تمام دوست داشتن هامان.
